Aby poflirtować trochę z Francuzami, dzisiaj bierzemy się za francuskie danie pochodzące z Nowego Orleanu i pokazujemy, jak doskonale sprawdza się w dymie Bradley. To, że znów będzie lżejsze jedzenie, zależy bardziej od przypadku niż od refleksji. Właśnie dla urozmaicenia pomyślano, że zostaniemy przy tym, może zrobimy łososia naja albo coś większego w stylu rustykalnym, ale w obliczu sezonu na ostrygi, który wkrótce dobiega końca, równie dobrze jest uderzyć w duży bębnić i zakończyć hukiem.

Mówi się, że Oyster Rockefeller powstał w 1889 roku w Nowym Orleanie w restauracji Antoine's przez Julesa Anciatore. Pomysł narodził się, gdy aktualnie brakowało ślimaków. Zamiast tego obejrzeli lokalne ostrygi, których było pod dostatkiem. To musiały być ostrygi. Ze względu na swój luksus i szyk danie zostało nazwane na cześć być może najbogatszego człowieka tamtych czasów, Johna D. Rockefellera. Przepis, który udało im się zachować na zawsze w tajemnicy, przez wielu uważany jest za zawierający szpinak w liściach, co prawdopodobnie nadaje potrawie zielony akcent. Jednak Anciatore zawsze zaprzeczał, jakoby ostrygi au gratin zawierały szpinak. Mówi się, że wraz ze śmiercią twórcy oryginalny przepis przepadł na zawsze, a to, co dziś gotuje się, to tak naprawdę „tylko” kopie.

Nie powstrzymuje to jednak szefów kuchni na całym świecie od ciągłego podejmowania własnych interpretacji w menu. Fakt, że stał się tak popularny, oznacza, że wielu z pewnością bardzo zbliżyło się do uznanego oryginału. Porównaj z dyskusją na temat zawartości i pochodzenia carbonary. Jeśli wahasz się co do ostryg, ale nadal chcesz spróbować, Rockefeller jest oczywistym wyborem.

Widzieliśmy wielu wątpiących, którzy obecnie lśnią jak małe promienie słońca, gdy wspomina się o ostrygach. Głównie wynika to zapewne z faktu, że wrażeń w ustach nie da się porównać ze świeżą ostrygą. W Rockefeller ostrygi przypominają bardziej gotowane omułki w słodkim sosie z chrupiącym wierzchem. Fakt, że gotowe ostrygi wędzone i zapiekane zawsze wydają się kończyć przedwcześnie, również jest dobrą oceną, prawda? Wielu może mieć problemy z zadzieraniem tak klasycznego dania, ale gotowanie w dymie dodaje naszym oczom kolejnego fantastycznego wymiaru.

Oyster Rockefeller ma łagodną konstrukcję i wykorzystuje dodatkowy charakter, jaki nadaje dym. Śmietanka, ale i ser, ze szczególną troską przejmuje smak spalonego drewna. To danie nie wymaga dodatkowego przygotowania. To nie jest kierowca na długich dystansach, który potrzebuje regulacji lub kontroli temperatur. Zawsze jest czas na wędzone ostrygi Rockefellera.

Poniżej znajdziesz przepis na nasz wędzony oryginał. Gotuj ostrygi w najwyższej temperaturze przez niecałe pół godziny, napij się odpowiedniego napoju i daj się uwieść...

Metoda:

Rozpocznij wędzarnię od najwyższej temperatury (160°C/320°F), aby miała czas na rozgrzanie przed paleniem.

Rozpocznij wędzenie wybranym przez siebie brykietem. Odpowiednie są łagodniejsze brykiety, takie jak olcha.

Otworzyć ostrygi i przelać płyn przez sitko do filiżanki.

Poluzuj mięso i zachowaj również złożoną część muszli. Upewnij się, że jest oczyszczony z wszelkich drzazg i płatków.

Opłucz sitko i również odcedź ostrygi do filiżanki.

Wino zagotować z płynem z ostryg.

Zmniejsz nieco ogień i dodaj ostrygi. Gotuj na wolnym ogniu przez jedną minutę. Zbierz ostrygi i odłóż je na bok.

Do wina dodać bulion rybny i śmietanę i dalej dusić. Sos należy zredukować tak, aby pozostało około 2 dl. Nie stresuj się. W innym rondlu umieść masło.

Dodajemy cebulę i czosnek – smażymy na miękko i błyszcząco.

Na koniec dodaj liście szpinaku i mieszaj sporadycznie, aż szpinak puści prawie cały płyn. Obecnie głośność znacznie spadła.

Doprawić solą i pieprzem.

Połóż muszelki na jednym lub kilku rusztach wędzarniczych.

Napełnij spody mieszanką szpinakową.

Połóż ostrygi z powrotem na wierzchu i polej je sosem śmietanowym.

Oprósz palcami bułkę tartą i posyp startym serem cheddar lub innym bardziej słonym serem.

Wędzić ostrygi przez 20-25 minut. Jeśli używasz kilku rusztów, zmień ich miejsce po połowie czasu.

Udekorować posiekaną natką pietruszki lub szczypiorkiem i podawać z odpowiednim napojem.